Uwielbiam ten moment, gdy zdanie wbija się w gardło jak hak, a warto czytać dalej tylko dlatego, że boli. Kiedy fabuła nie daje oddechu, a każde kolejne zdanie wciąga głębiej, jakby chciała w końcu połknąć wszystko, czym byłeś jeszcze przed chwilą. Nie obiecuję lekkości ani ukojenia.

Obiecuję jedynie, że nie oderwiesz się, choćbyś bardzo chciał. Gwarantuję, że będziesz chciał wydłubać sobie oczy.