Yağız Koç

zor zamanlardan geçiyoruz, yanımızda da pek bir kimse kalmadı zaten dar sokakta da tek kişi yürünür. 

Her şey güzel gidiyor ama bi bokluk çıkacak hissi peşimi bırakmıyor. Gittiğim her yerde, okuduğum her kitapta bu bahtsızlık ve geçmiş alnımda kara leke gibi. Keşke bunlar olmasaydı ve ben keşke yine yolumda olsaydım. Önceden dibinden ayrılamadığım her şeye o kadar uzağım ki, sen dahil. Güzel günler gelmeyecek biliyorum ama en azından bu kadar kötü geçmemeli en güzel yıllarım.

Ben çok zor durumdayım. Yardım et, lütfen.

seni unuttuğumu mu sandın?

Üstesinden gelebilirdik

Zor günlerden geçiyorum. Destekçim yok.

Günler ayları, kavuşmalar ayrılıkları kovalıyor çevremdeki orospu çocukları artıyordu. Ciğerini bildiklerimiz diğerini seviyor, değerimizi bilmiyordu. İnsan kabirde doğarmış. Bunu o ana kucağı göğsünde öğrenmiştim sen uyurken. Bir hayat daha olmalı! Seninle güzel sahillerde boylu boyunca uzanacağım bir yer. Cennet değil. Cenneti sevmem. Aptallar içindir. İnsanlar seni görseydi, putperest olurdu. Bu yüzden gizlenmeliyiz. Koş!

İyi dostlar biriktirdim hepsi düşmanım oldu küçük bir aşk yetiştirdim güvene yenik düştü. Bu kadarı fazla.

Seviyorum onu tüm çirkinliklere rağmen

Düzene yenik düştüm ama bu statümü yükseltti. Toplum içinde olan statümü... Kendime kalsa aşağılık bir yakalayım.  Garip bir sistem ne kadar yenilirsen o kadar kazanıyorsun. Bir şeyler feda etmen gerek tabii. Mesela erdemin yitirdim. Ve bu beni çok da yıkmadı. Ayıpları satım markalı bir telefon aldım Rose Gold rengi.