İnstagram: yh.ölümsüzruh
Ölüydüm ben. Yaşayan, nefes alan, gülümseyen, üzülebilen bir ölü.
Bir kalemle gözlerimi açtım ben ilk kez. Bir kağıtla yaşamaya başladım. Ve dökülen her mürekkepte yavaş yavaş nefes almaya başladım.
Ve ben böyle büyüdüm. Kısa bir zamanda hızlı hızlı büyüdüm. Yaratmak Allah'a mahsustur. Bende kaderimce elime aldığım kalemle yaşamaya başladım.
- İstanbul
- JoinedDecember 8, 2016
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by yagmurhılal
- 1 Published Story
SÜNUHAT
37
6
1
Çocukken hepimiz düşmüşüzdür. Ama çoğumuz geri kalkabilmişizdir. Kimimiz kendi başına. Kimi anne, babasının y...
#18 in alkan
See all rankings