Proust;Kayıp zaman'ı  yazarken bir gün odasında hüngür hüngür ağlarken buluyorlar onu.Hayrola ,diyorlar.Öldü,diyor. Kim, diyorlar. Kahramanlarından birinin adını söyüyorlar. Yazan o , öldüren o , buna inanıp ağlayan o .






Hani konuşamadığın zamanlarda boğazın düğüm düğüm olur, miden kasılır,biçare olursun ya ben o sustuğun , konuştuğunda taş üstünde taş bırakmayan fırtınanın esiriyim.Esiriyiz..