Kül

fazla soğuğum, sana yuva olamadım.

ne bir umut ne de güzel bir an kalmış.

canımın canı.

önceki ekim ile bu ekim çok farklıydı...

neden uzun uzun sarılmadın bana
          veda eden sözlerindeyim hâlâ.

aşk, beni yakıyormuş

yıllar sonra 
          anıların 
          üzülerek hatırlanacak

kendimleyim savaştayım
          kazanırsam kaybedeceğim

gözlerin o kadar mavi ki
          boğuldum her seferinde

yaksana canımı,
          üşütüyor zaten senin yokluğun.