Ben şimdi iki senedir mitn mi yazıyormuşum... Final yaptıgı icin kutlama mi yapsam kendimi mi assam *düsünen emoji*
Bir dönem gerçekten o kadar tıkandım ki yazma konusunda. Yaparken en rahatladığım şeyi bir göreve dönüştürdüğüm için nefret etmiş bile olabilirim. Ama neyse ki bitti. Hâlâ saka gibi geliyor ama mitn yazma serüvenim buraya kadarmış...
Bu arada harbiden harcadım güzelim fici ya. Yayından kaldırdım, yarım bıraktım, aylar sonra bölüm attım, askıya aldım... Okuyucuların dayanamayıp bırakması kadar normal bir şey yoktu, ben olsam ben de bırakırdım
Zaten okunması şu an en son düşüneceğim şey falan. Mitn bitti ya, benden mutlusu yok
Sonu iyi mi bitti kötü mü, ben bile anlayamadım ya. Okuduğum birçok angsttan bile daha hüzün verdi bazı kısımları. Genel havası da melankolikti zaten
Ama en mutlu olduğum kısım, kurgunun yarısındayken aklıma gelen ve hep bir yerlerde onu eklemem için bekleyip bana yalvaran detayı kurguya eklemekti
Neyse,,,, ben bırakırsanız akşama kadar konuşacağım en iyisi gideyim
Yeni ficlerde görüşmek üzere <3