"Zor mesela her zaman bir buhranda hapsolmak. Kısır döngü misali sürekli olduğum yere geri dönüyorum, değişen zamanla birlikte kişiler de değişiyor ama kısır döngünün amacı hep aynı; acı. Vazgeçmiyor. Beton çatlağının arasından filizlenen çiçek misali ruhuma sızan öncesinde sanını bilmediğim insanların nefreti, beni sürükleyecek oldukları hüzünler girdabı. Pasifleşip yok olmak gibi, güçlü durmaya çabalamak."
.y.y