nur

insan terk ettiği her şeye bir gün mutlaka yeniden uğruyor.

Kiminle nerede olursan ol, hep arkana bakacağın bir geçmiş bıraktım sana.

bir kağıt bile yedi kere katlanır, sen benim şu içimi yetmiş yediye nasıl katladın?

Kalbimde biri var, her gece onun için yazıyorum ve o uyuyor.

Bulaşıcı bir hastalığa yakalansan bile kaburganın içinde yaşamayı isterim. Bu sevgi beni, seninle birlikte öldürür.

Ben şimdi sana gelemiyorsam sebebi sensin.

farz et ki, bir gece yarısının sabahına açamadım gözlerimi.

bir gün can vereceğim, satırlarım arasında.

"Duvarları boyadım ama çatlakların yeri hala kafamda." 

büyüdükçe sana benzeyen bir cehennemi suluyorum bahçemde.