ah bir fırtına çıksa ben bir arazi ortasında kalakalsam, ansızın fırtınaya ahbap çıksam. ah bir fırtına çıksa sırılsıklam olsam, oysa çok hasta olsam. hayat benden öcünü böyle alsa. bir ateş olsa, evim yansa. saçlarım cayır cayır olsa, ah bir ateş olsam kıvılcımı kirpiklerimden tutuştursam. gidecek yerim olsa, bu kapı eşikleri, oniki apartmanlılar olmasa, ah şu içimin cesareti olsa. altı saniye uçabilsem ama bilmesem çakılmayı. pis adamlar başımı okşasa, sonra biraz ağlasam dudak büzsem, hıçkırsam. biri rakı getirse ama sigarayı bırakabilsem. evsiz kalsam, yüzüme bakan olmasa, itilip kakılsam, geceleri sokakta çok üşüsem. hayat benden öcünü böyle alsa. ağlayabilsem hüngür hüngür, susmayı da bilmesem. çakmağın yerine unutsam, sigarayı da yakamasam. öyle mavimi kapkara eden bir sinirle dolaşıp dursam, oturunca pervaza, pezevengin biri bir sigara uzatsa. gurur ney tanımasam, hatta bir de çakmak istesem. hayatla aramı düzeltebilsem. dağlar taşlar dümdüz olsa da ben harita atlas bilmesem. bakınca uzaktan uzaktan sevgiliyi görsem. ah adım yangın olmasa da her vakit suya dereye gitsem. dağları gezsem, şifa diye zehir kaynatsam, çok susasam çok üşüsem. keşke sigaram çakmaksız kalsa, hayat benden öcünü böyle alsa.