senorphine

Bir çocuk gözlerine bakar , arkan dönüktür. 
          Ciğerinde kuruludur orkestra , duymazsın.

inanılmaz basitsiniz kendi kanınızda ölün lütfensldmslfda

çocukken zamanı durdurup sınıfta sevdiğim kızı öpmek istiyordum, zamanı durdurabileceğime olan inancım, kendimi  sevdirebileceğime olan inancımdan daha fazlaydı.
          -devrim

3-4 aydır hayatımda kötü giden şeyleri bir mesajla düzeltmeyi ancak sen başarabilirdin

hani biri vardır ya ne yaparsanız yapın bir türlü tarif edemediğiniz 
            aynı zamanda tüm basit denklemler

için kan revan, üstünde çiçek desenli gömlekler

There's life beyond these walls...

''Yıldızları süpürürsün , farkında olmadan , 
          Güneş kucağındadır , bilemezsin. 
          Bir çocuk gözlerine bakar , arkan dönüktür. 
          Ciğerinde kuruludur orkestra , duymazsın. 
          Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun , anlamazsın. 
          Uçar gider , koşsan da tutamazsın.''

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı ?
          Dudaklar gülerken , insan ağlayamaz mı ?
          
          Sevmek için güzele mi bakmalı ?
          Çirkin bir tende güzel bir ruh , kalbi bağlayamaz mı ?
          
          Hasret ; özlenenden uzak mı kalmaktır ?
          Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı ?
          
          Hırsızlık ; para , malmı çalmaktır? 
          Saadet çalmak , hırsızlık olamaz mı ?
          
          Solması için gülü dalından mı koparmalı ?
          Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı ?
          
          Öldürmek için silah , hançer mi olmalı ?
          Saçlar bağ , gözler silah , gülüş , kurşun olamaz mı ?

Hayat, sayfalarını kendi çeviren bir defterin, mürekkebi hiç bitmeyen bir kalemle yerine göre mutlulukla, aşkla, heyecanla, korkuyla, ihtirasla, arzuyla dans etmesidir. Kalemi kendimiz tutmadığımız gibi bir sonraki kelimeyi, konulacak noktayı bilemeyiz. Bir satır önce yazılmış isimler hiç gitmeyecekmiş gibi gelir bir sonraki sayfa çevrilene kadar. Altı çizilen kelimelere dönüp bakamadığınız bir defterdir hayat. Geçmişin ağırlığıyla bir önceki yaprağa mıhlanır. Parmağınızı ne kadar ıslatıp, o yaprağı çevirmeye çalışsanızda, geçmiş parmağınızı yakar, parmak kurur ve bir çift kağıt kesiği ile kala kalırsınız. Hiç bitmeyecek sandığınız acılar bir gün bir noktayla silinip atılırken, hiç başlamaz sandığınız tasalar bir 'ama' ile bağlanır cümlenize. Kelimeler peşi sıra koşuştururken birbirinden güzel manzaralarla karşılaşırsınız. Kimi zaman yemyeşil bir söğüt ağacının altında sevdiğinizle cilveleşirken, kimi zaman gri gökyüzü altında kaybettiğiniz yakınınıza ağlarsınız. Yani kelimeler ne çalarsa siz onu oynarsınız. Yarına umutla bakarken bir sayfanın ortasında biter hayatınız.