şu sıralar ne bölüm yazma enerjisi, ne de başka bir şey yapma hevesi var üstümde
her şey çok monoton ve gereksiz geliyor, yaptığım hiçbir şeyin bir amacı yokmuş gibi hissediyorum
bunları neden buraya yazdığımı bilmiyorum, sanırım sadece bir yerlerde içimi dökmeye ihtiyacım var
yaşayacağımdan emin bile olmadığım gelecekten korkuyorum; yarından, sonraki günden, iki hafta sonradan bile
bölüm yazmak istemiyorum şu sıralar, terapi gibi gelen yazma işi bile beni rahatlatmamaya başladı ve kitaplarım saçma ruh hâlim yüzünden istemediğim bir karamsarlığa sürüklensin istemiyorum. çünkü sizleri sürekli bunalım takılan karakterlerle sıkmak istemiyorum
okudunuz mu bilmiyorum, çok önemli bir şey yazmadım bile. yine de becerebilirsem yarın iki kitaba da bölüm atacağım, merak etmeyin
teşekkürler