gözlerinden öpmek isterdim biliyor musun?, doyana kadar sana bakmak, sende kendimi aramak, zamanla birbirimize benzeyelim isterdim. Neyse demek kaldı bana; neyse, sen böyle daha mutlusun. Ama gelme olur mu? Madem yanıma gelmiyorsun kitap okurken, şarkı dinlerken, herhangi biriyle konuşurken de aklıma gelme. Sensiz yaşamaya alışmalıymışım ya, alışayım artık. Kaçıncı ay oldu sevgilim, sana uyanamadığım, güneşin küstüğü, bir anlık olsun benim için doğmadığı? Bazen söylemek istiyorum tüm bunları sana, hoş dinleyeceğinden de şüpheliyim de neyse. Bunları yüzüne söylesem gözlerin yüzüme denk düşmez bile değil mi? Kahvelerinden tekrar dilediğimce yudum alamayacak olmam ne acı...
"Artık karamel makiyato ısmarlamama da gerek yok, çok iyi karamel makiyato yapmayı öğrendim. Hakkıno veriyorum yani bazı şeylerin artık." :)