Bazı insanlar şarkı dinleyerek bazı insanlar kitap okuyarak bazı insanlar yazarak rahatlar. Hayatımızdaki birçok olumsuz yönleri azaltmayı deneriz bazen başarır bazen kaybederiz. Kendimize zaman ayırırken sorunlar yaşar ve bazen haksız çıkarız.Bir cok konuda zarar gorur ama yasamaya devam ederiz. Bazen bogazimizda ki yumru bırakmaz bizi rahat bazen aile. Gerçi en çok darbeyi aileden almayız mi zaten. Şaka da olsa alınmaz miyiz? Bazen rahatlamak için yazar insan. Bazı insanların babaları olur ve babasız kalırlar peki babası olup da baba sevgisi görmeyen insalar ne yapar bu sevgiyi görmek için. Kime sarılır sevgisizlikte. Babalar neden cepe para koyunca burun sorunlarin cozulecegini sanıyor ki. Yada neden sürekli haklı çıkmak istiyorlar. Neden onları gururlandırmak için sadece onları mutlu edecek şeyler yapmalıyız peki. Herkes benim başarımla ovunurken babam benle neden gurur duymaz mesela ben elimi keserim babam ilerde TV izler neden gelip yarama merhem olmaz ki. Ben ilk defa yazacağım arkadaşlar ilk defa açacağım duygularımı sizlere kendime. Kendimde bulamadığım gerçek olmasını hayal ettiğim herseyi buraya dökeceğim hayal unsurun dan bahsederken kendi hayatımı katicam araya sizin yorumlarınıza bakicam gerçekten ben mi haklıyım diye. Ben her zaman kendi içimde yaşadım her sorunumu ben ilk defa açık olacağım. Hayalini kurduğum herseyi gerçek yapacağım. Belki bu yazi size guc verir ama ben bunu yazarken bile rahatlamiyor aksine boğazımda ki yumruğu büyütüyorum. Sorunlardan kaçmadan savaşmaya çalıştım ben hep kim için kimin için. Şakasına olsa bile laf atılan babamı korudugum için laf yemem mi yoksa babamın Şaka yapıyorlar diyip beni gömmesimi ben eksiğim arkadaşlar ben aile tarafından eksik kaldım herkese güldüm ama içim kan ağladı. Belki dedim belki yazmayı başarırım onu da zaman gösterecek. Sizleri seviyorum sevgilerle... beklemde kalın..💛