selam. beni hatırlayan cikar mı acaba? 2020 de sizinle gecirdigimiz, bölüm yazdigim sizin okuyup yorum atip eglenip uzuldugunuz dönem ne de güzeldi. simdi ise hayatlarımızın tek ortak noktası belki de kalbimizde hissetigimiz acı. herhangi bir sebepten ötürü.
suan arka planda yazdigim bir kurgum var. aslinda buna kurgu da denemez bu benim hayatimin, hislerimin bir yansimasi gibi. yaklasik bir ay önce yazmaya basladim ve cok agir ilerliyor. her sey cok karisik belirli bir olay örgüsü yok ve o anki hislerime göre yaziyorum ama kendimi kötü hissettiğimde ya da yazmam gerektiğini dusundugumde ipadimi elime aliyor ve bir seyler yaziyorum ve o kadar iyi geliyor ki.
kelimelerin insanlardan daha iyi geldiği, kalabaligin icinde yalniz kalma sorunu yasayan bir cok insan var. benim gibi. belki sizin gibi.
benım suan yazdigim seyler agir psikolojik sorunlar, düsünceler ve bunların ortasında sekillenen bir hikaye.
bu yazıyı suan yazma amacım dönüp baktigimda nerede oldugumu, ne kadar yol kat ettigimi ögrenmek.
bu romanı belki ıkı üc ay belki ıkı üc sene sonra yayınlayacagim ama tamamen bittiğinden emin olunca basilmasi icin elimden gelen her seyi yapmaya hazirim.
umarim yakin bir zamanda gene yollarimiz kesisir. siz tanımadığım halde sevgisini hissettigim tek seysiniz.
sizi seviyorum lotuslarım
