bu arada promise hakkinda biraz konusmak istiyorum cunku benim icin cok degerli bi kitap kendisi. sanirsam 2020 veya 2019da psikiyatrist olma hayalleri kurdugum donemde hayalimdeki meslegi benim icin yeri cok ayri olan minaya vererek kurgulastirmak istedim. jimin ise benim ilk idolum, ayni zamanda jimina da en sevdigim shipimdi. bu yuzden buyuk bir sevgi ve 13 yasinda bi kizin gelecek hayali ile baslamistim bu kitaba. bir nevi hayalimdeki meslegi yaziya dokerek yasatiyordum da denebilir. sinav senem dolayisiyla kitaba cok odaklanamayinca devam edememistim, bu yuzden yayindan kaldirmak zorunda kalmistim. bunca zaman acip acip kendi kitabimi okudum cok kez cunku dedigim gibi bu sadece bir kurgu degil ayni zamanda 13 yasindaki benim hayallerimdi. gidisat o sirada tam belli degildi, yasimdan da kaynakli bi acemilik vardi ustumde bu yuzden kitaplara ayak ustu bir konu bulup planlamadan yazmaya basliyordum. 6. bolume kadar yazip kalanini yazmamisim, kim bilir aklimda neler vardi. bu yaz butun 6 bolumu de tekrardan yazarak kitabi yayinlamaya karar verdim. yazarken duygulari cok guzel kullanmisim, o yazi diliyle bile icime bi yumru birakir hala okurken. yani aslinda bu kitap benim degil, 13 yasindaki yena’nin kitabi. ben sadece hatalarini duzeltip yarida biraktigi icin devamini yaziyorum. simdi fark ettim cok uzun konusmusum, bu yaziyi kitabin sonuna da ekleyecegim. tesekkur ederim eger buraya kadar okumussaniz.
