ben bu yaşamak zorunda kaldığımız düzenin sefil yolcusu gibi hissediyorum. başlarda yürüyebilen ayaklarım artık tökezleyerek ilerliyor. her adımda insanlığın üstündeki zulüme seyirci kaldıkça daha da tiksiniyorum yaşam adı verilen bu karmaşık düzenden. madem bütün olamıyorum, neden böyle bir ceza için geldim buralara? ben nasıl bir kötülük işledim de doğdum mesela?