Bir şeyler yazmak istiyorum. 2015 yılından beri denedim durdum ve uzun bir süre pes edip ara vermiştim. Şimdi geri döndüğümde kötü ve ya iyi de olsa bir başlangıcın olması gerektiğini fark ettim. Mükemmeli aradıkça tekrar ve tekrardan sayfaları yırtmıştım, sonunda ise hiçlikle karşılaştım. Eğer ileriye adım atmazsam diğer adımlarım gelemezdi. Her bir adımım öncekinin ilerlemesine bağlıydı; bir başlangıca ihtiyaç vardı.
Adım atacağım. Belki tökezleyerek, belki de emekleyerek olacak. Lâkin hepimizin hayatında bir adıma ihtiyacı var. Çoğunlukla yanlışa sahip olmadan doğruya sahip olamayız. Hataları kabul etmek ve kucaklamak gerekiyor. Bu süreçte anladığım en büyük şey buydu. İnsan kendisini tamamıyla kabul etmeyi öğrenmeli.
Umarım bunu öğrenebilirim/öğrenebiliriz.
Bu yazıyı buraya bırakıyorum. Öğrenmenin bir başlangıcı olarak geleceğe doğru.
19.08.21
