Yıllardır şu koca ülkeden tek bir isteğimiz vardı, kadına ve çocuğa dokunma. Onu da bir türlü beceremediniz. Bir gün iki cinayet oluyorsa öbür gün beş oluyor, eski eşler, takıntılı erkekler kadınlarımızı, kızlarımızı öldürüyor. O herkesin dilinden düşüremediği adalet ve kanunlar da "akıl sağlığı yerinde değiş, uy/şturucu kullanıyor" gibi sebeplerle iyi hale tâbi tutuluyor. Ülkedeki bu iğrenç düzenin değişmesi için o kadar çok şey gerekiyor ki... O resimleri, o annenin kızını görünceki feryadını görünce "Ben de o kızın yerinde olabilirdim" düşüncesiyle bir empati yapmaktansa olayı başka şekilde anlayan ne kadar kişi varsa hepsine yazıklar olsun. Evet hayat devam ediyor, ancak o kızın yerinde bizlerin de olabileceğini aklımızdan çıkartmamamız gerekiyor, devir o devir. Kim bilecek bugün yaşarken yarın öldüp ölmeyeceğimizi kim? #KadınaVeÇocuğaDokunma!