yeryuzundekigezegen

Araftayım...
          	İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum. 
          	Güçlü müyüm yoksa savunmasız mı bilmiyorum.
          	Seviyor muyum sevmiyor muyum bilmiyorum.
          	Unuttum mu unutmadım mı bilmiyorum.
          	Nefes alıyorum ama yaşıyor muyum bilmiyorum.
          	Ölü değilim ama yaşıyor muyum?
          	Kimim ben bilmiyorum..
          	Ne olduğunu nasıl olduğunu bilmiyorum.
          	Kırgın mıyım üzgün müyüm bilmiyorum.
          	Kısacası bilmiyorum ben...
          	Kim olduğumu da ne olduğunu da.
          	Tek bildiğim kalbimin değil kanatlarımın kırıldığı ve kanadı kırılan birinin bir daha iyi olamayacağı...
          	
          	
          	

yeryuzundekigezegen

@ yeryuzundekigezegen  diyorum ya kanatlarım kırıldı ve bir daha iyi olamam alışmaktan başka çare yok ama alışınca da iyi olmuyorsun ki :/
Reply

yorgun_papatya65

@ yeryuzundekigezegen  biliyorum kuzum ve anlıyorum da , belki gerçekten yıkılmış hissediyorsun belki senden bir hata ile alınanlardan hesap sormak istiyorsun. Bazen belkide diyorsun ki neden biz bir hatamız ile insanları kırıp, döküp, hayatını mahvetmiyoruz da onlar yapıyorlar diyorsun. Ama ne yapabiliriz, sence alışmaktan başka çaremiz var mı? 
          	  
Reply

yeryuzundekigezegen

@yorgun_papatya65  alışmak bitirmiyor ki alışmakta istemiyorum ben sadece kırılan kanatlarımı istiyorum. Hak etmediğim şeyleri yaşamak istemiyorum. Güçlü olmak diyorsun bazen öyle bir şey oluyor ki kendimi küçük savunmaz bir kız çocuğu gibi hissediyorum. Böyle sarıp sarmalanmaya muhtaç küçük bir çocuk...
          	  Dediğin gibi çıkmazdayım ben de ve o çıkmazdan da çıkamıyorum. Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum
Reply

yeryuzundekigezegen

Araftayım...
          İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum. 
          Güçlü müyüm yoksa savunmasız mı bilmiyorum.
          Seviyor muyum sevmiyor muyum bilmiyorum.
          Unuttum mu unutmadım mı bilmiyorum.
          Nefes alıyorum ama yaşıyor muyum bilmiyorum.
          Ölü değilim ama yaşıyor muyum?
          Kimim ben bilmiyorum..
          Ne olduğunu nasıl olduğunu bilmiyorum.
          Kırgın mıyım üzgün müyüm bilmiyorum.
          Kısacası bilmiyorum ben...
          Kim olduğumu da ne olduğunu da.
          Tek bildiğim kalbimin değil kanatlarımın kırıldığı ve kanadı kırılan birinin bir daha iyi olamayacağı...
          
          
          

yeryuzundekigezegen

@ yeryuzundekigezegen  diyorum ya kanatlarım kırıldı ve bir daha iyi olamam alışmaktan başka çare yok ama alışınca da iyi olmuyorsun ki :/
Reply

yorgun_papatya65

@ yeryuzundekigezegen  biliyorum kuzum ve anlıyorum da , belki gerçekten yıkılmış hissediyorsun belki senden bir hata ile alınanlardan hesap sormak istiyorsun. Bazen belkide diyorsun ki neden biz bir hatamız ile insanları kırıp, döküp, hayatını mahvetmiyoruz da onlar yapıyorlar diyorsun. Ama ne yapabiliriz, sence alışmaktan başka çaremiz var mı? 
            
Reply

yeryuzundekigezegen

@yorgun_papatya65  alışmak bitirmiyor ki alışmakta istemiyorum ben sadece kırılan kanatlarımı istiyorum. Hak etmediğim şeyleri yaşamak istemiyorum. Güçlü olmak diyorsun bazen öyle bir şey oluyor ki kendimi küçük savunmaz bir kız çocuğu gibi hissediyorum. Böyle sarıp sarmalanmaya muhtaç küçük bir çocuk...
            Dediğin gibi çıkmazdayım ben de ve o çıkmazdan da çıkamıyorum. Kendimi kapana kısılmış gibi hissediyorum
Reply

yeryuzundekigezegen

Bazen çok zor gelir nefes almak. Yorgun, sıkılmış, bunalmışsındır. Ama bu durumdan kurtulmak senin elindedir. Ve en çaresiz olanı bu durumdan kurtulmak istemediğin andır. Acıyı sevmek olur seninki... Ne kadar da garip de mi? Acıyı sevmek... 
          Bir insan neden acıyı sever ki? Mazoşist olduğu için mi? Ama ona acıyı sevdiren de yaşadığı, yaşayamadığı, üzüntüleri, kırgınlıklarıdır kısaca hayatıdır. Gereğinden fazla verdiği değer, gereğinden fazla bağlanmadır. Böyle olunca ölmek istersin ama bu bir kurtuluş olmaz. Nefes almazsın ama ölmezsinde ; ölmezsin ama yaşamak da denmez buna. Peki nedir bu? Ölmek mi yaşamak mı?

yeryuzundekigezegen

Bazen öyle ağrı geliyor ki konuşmak susmak zorunda kaliyorsun. Kimse seni anlamıyor. Nefes alamıyorsun boğuluyor gibisin ama kimsenin umurunda da değilsin. Yorulmuşsun yaslanacak bir kişi arıyorsun ama kimseye güvenemiyorsun. Bağırıyorsun ama çığlıklarını duyan yok. Ne yapabilirsin? Bu çıkmazdan nasıl kurtulursun? Cevabını bilen varsa bir şey yazsın..

Hayali_huzur

@ yeryuzundekigezegen   Susmak zorun da kaldığın aslında "kalabalığın içinde ki yalnızlığını" hissediyorsun onca insan etrafında fırsat hani, ama sen tek gibisin.
            Olaylar o kadar zoruna giderki artık konuşmanın fayda etmeyeceğini düşündüğün için susuyorsun.
            Ve bunu anladığın an kendinle kalmalısın, kendinle durup kendinle yaşamalısın, belki de hayatına insan( arkadaş, sevgili, dost...)almayı biraz durdurmalısın.
            Daha fazla konuşmanın işe yaramadığını düşünüyorsan;
            "Cevap vereceğin insan sayısını azaltmayı dene..."
Reply

Yasemin_bhrr

@ yeryuzundekigezegen  yolun sonu görülmez belki o zaman
Reply

yeryuzundekigezegen

@ yeryuzundekigezegen  kurtulmak için izlediğin yola bağlı her şey
Reply