Bu gecelik burayı bir günce gibi kullanmak ve bu satırları her okuduğumda aynanın karşısına geçip silkelenmek istiyorum.
Az önce üzücü bir haber aldım. Askıya alınan twitter hesabımdan takip ettiğim ve birkaç kez menşleştiğimiz birinin önce intihar sonra ölüm haberini aldım. Üzüldüm, gerçekten çok üzüldüm ve korktum. Genel olarak sevecen ve neşeli bir yapısı vardı. İçinde kopan fırtınaları fazla yansıtmıyordu. Gerçi uzun bir süredir doğru düzgün uygulamaya girmediğim için çok da fazla bilmiyorum ama ölüm haberini aldığımda şok geçirdim. Şu an buraya ne yazsam boş. Hiçbir şey onu geri getirmeyecek. Yaşadığı sınav stresinin, annesine olan üzüntüsünün artık bir önemi kalmadı.
Hayatımda çok şey istediğim zaman oldu ama ilk defa bunun bir şaka olmasını istiyorum. Keşke bu bir şaka olsa. Çıkıp şaka yaptım dese keşke.
Ne diyeceğimi bilmiyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Yakın olmadığım birinin intihar haberi beni bu kadar sarsmışken, intihar etmeyi düşünen yakınlarıma nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. Onları o psikolojiden nasıl çıkarmam gerektiği konusunda hiçbir fikrim yok. Cerenler ölmesin. Lütfen başka birisi daha intihar etmesin. Ben etmeyeyim sen de etme lütfen. Biliyorum yaşamak çok boktan ama yine de yaşa. Boktan oluşuna inat yaşa.
Ve sen Yezse asla intihar etmeyeceksin. Bundan 10 dakika sonra da 10 yıl sonra da bu satırları okuduğunda intihar etme düşünceni silip atacaksın kafadan. Yaşamak güzel olduğu için yapmayacaksım bunu, ölmeye inat yapacaksın. Sen, asla intihar etmeyeceksin. En dayanıksız anlarında bile bir şekilde çıkacaksın o kör kuyudan, ölümün çekiciliğinden. Ve gün gelecek kotan dolacak, işte o zaman öleceksin. Başka bir zamanda değil, kotan dolduğunda.