O kadar yer, hakaret et, gecemi çal, bütün günümü heba et sonra da hiçbir şey yokmuş gibi kafamı okşa. Gül de.
Gülümse, niye bu kadar mutsuzsun, de.
Ben güleyim, güleyim de kendime güleyim.
Hayatımı zehir ediyorsun, geleceğim hakkında yorum yapıyorsun. O kadar boş konuşuyorsun ki. Ve işin en nefret ettiğim tarafı ise ben sana sürekli kanıyorum. Sürekli söylediğin bütün her şeyi ciddiye alıp kendimi kahrediyorum.
Biliyor musun? Sen beni ikinci kere kaybettin dün akşam. Artık senin bir kızın yok, bende bir şey kaybetmedim zira olmayan bir şeyi kaybedemem :)
Senden korkuyorum, o kadar korkuyorum ki. Kelimelerin çok korkutucu. Ağzını açtığın her an bir eleştri yapıyorsun. Laflarının ağırlığından haberin yok.
Emin ol dövsen canım daha az yanar. Hani sürekli tehdit ediyorsun ya beni dövmekle.
Keşke tek tehditin bununla sınırlı kalsa. Bıkmadın mı beni okuldan almakla tehdit etmekten. Ben yıldım artık, her bunu dediğinde kendimi tutmaktan çok yoruldum.
Dün bana hayatımın en boktan gecelerinden birini yaşattın ya hani. Şu an pişmansın, hem de eşşekler gibi pişmansın. Canım kızımlar, iyi iyi konuşmalar...
Ama ben bunu hayatım boyunca unutmayacağım. Asla.
Sadece bekliyorum, senden kurtulacağım günü dört gözle bekliyorum hem de. Ve biliyor musun Tanrı büyük. O gün gelicek. İşte benim hayatım o gün başlayacak.