aleska

Yine beni yaktın yar, yine soğuk her yer bana.

What do I live for?
          
          https://youtu.be/A5nO3cWxIWY?si=-RL4JEUg6vC5iNRW

Hayattan ne zevk alıyorum, ne mutluyum. Nefes alıyorum lakin yaşıyor muyum belli de değil. Dahası artık düşünmekten uyuyamıyorum. Hastaneye gitmek istemiyorum biliyorum ki yazacakları ilaçları da kullanmayacağım, konuşmak istiyorum içimi döküp ağlayacak bir omuz arıyorum fakat biliyorum ki ne zaman birini arasam ya bırakıyor ya da ellerimden kayıp gidiyor. 
          Uyumak istiyorum, uyumak ve mümkün olduğunca uyanmamak. 
          Evime dönmek istiyorum fakat evimin nerede olduğunu bile unuttacak raddeye geldim. 
          Sonum nasıl olacak bilmiyorum ama sanırım onu da görmek için fazla geç kalmadım.
          İyi geçer mi geceler bilmiyorum, sizin için iyi geceler.

Yüzün gülsün diye yaptım, sevgilim.
          Yalnız uyuma diye yaptım.
          Bensizliğe hiç alışma diye yaptım.
          Senin için yaptım.
          Aşk için yaptım, sevgilim.
          

Son zamanlarda her şeyden bağı kesip ortadan kaybolma isteği fazlasıyla geliyor. İnsanlarla araya mesafe koymaktan fazlasıyla yoruldum.

“Ben kaos sense benim için yaratılan düzensin.”
          https://www.wattpad.com/story/354256310

Hesabımın varlığını unutmuşum bir uğrayayım dedim :')

Gece yine rüyalarımı nurunla aydınlattın, o kadar huzurlu uyumuşum ki.. Şimdi nasıl özledim seni. Seneler geçiyor ben her yerde hala senin kokunu, beni koruyan kollarını arıyorum. Dayanmaya çalışıyorum isteklerini dile getiriyorum ama korkuyorum çok korkuyorum. Yanına gelebilmek için canımı vermeye hazırım ama daha zamanı değil dedin bana.. Zamanı ne zaman gelecek? Bir gün daha yokluğunu kaldıracak halde değilim görmüyor musun uzaklarda? Allah'ım biliyorsun içimdekini demekten başka bir şey diyemiyorum.

Bu kadar çökmüşken iyi olmaya çaba göstermekten yorulduğum şu son birkaç ayda şimdi ne yapacağımı bilmez bir haldeyim. Ne anlatabiliyorum ne de anlayan çıkıyor karşıma. Gerçi hepsinin sorumlusu yine kendimim ama olsun. 
          İçimi dökmeye bile mecalim yok artık, sanırım son demlerimdeyim.

Aşk, sigara dumanı gibi bir görünüp bir kaybolur insanın ömründe… Kaybolmadan kalbe çekmek gerekir tek nefeste.