萌え

ibrâhîm
          içimdeki putları devir
          elindeki baltayla
          kırılan putların yerine
          yenilerini koyan kim

ah Ingeborg,
          ben kor yuttum.
          içimdeki her şey yandı.
          içimde yanacak bir şeyler daha
          var mıdır, Ingeborg?
          daha fazla acı çekemem
          acı çekecek yerlerimi o kor yuttu.
          sen nasılsın?
          sen şimdi “duvarın arkasında” nasılsın?
          bense “hâlâ duymaktayım soluğunu
          bir de hançer gibi sapladığın
          o sözcüğü.”

tekini kaybetmiş bir şey gibi
          yepyeni kaldım

"ayağı kırık bir at gibi topallıyordum ortasında hayatımın ve tüfeğin icadına asırlar vardı."

bugünü bitirip yarına başlayamam
          gözlerim sokakların ardına taşamıyor artık
          herkesin güldüğü yerde ben ölüyorum
          yüreğimde anlatılmaz bir kırıklık
          ucu bucağı var mıdır ki bu acının
          günler birbirine ekleniyor, tek bir gün oluyorlar
          artık gecenin ardından sabah gelmiyor
          ve uzun bir kışın ardından bahar
          bugünü bitirip yarına başlayamam
          dün kayboldu, ötesi bir o kadar uzak
          sözcükler taşa dönüşüyor şimdi boğazımda
          çok anlatılmış bir öykü oldu yaşamak.

sonra içime ve hatta dışıma kapandım.
          küsmek gibi bir şey.
          bir çeşit gölge fesleğeni.
          bir çeşit olmayan hayat.
          zaten hiçbir şeyi kararında bırakamamak
          ve ortasını bulamamak gibi bir sorunum var benim.
          epeyce göçebe yaşadım, sadece iki valizim oldu.
          bir yığın insan tanıdım.
          ama hep yalnızdım.

yüklenmiş kanadına uzak kırların
          ve gecelerin kar ürpertilerini
          taşıyıp gelmiş buraya dek
          hâlâ uğulduyor ürkek göğsünde
          dağ başlarının çelik fırtınaları

telefon teline tünemiş bir serçe
          başını sokmuş kanatlarının altına
          telefon telinden kayarak yağmur damlacıkları
          damlıyor yere

söz verdiğimiz yerde buluştuk
          söz verdiğimiz zamanda değil
          ben yirmi yıl erken gelip bekledim
          sen geldin yirmi yıl geç
          ben seni beklemekten yaşlıyım
          sense beklettiğin için genç

https://youtu.be/H-RBJNqdnoM