⭑

*

uzun bir aradan sonra merhaba, yazılarımı bir blog hesabı açıp oraya geçirmeyi düşünüyorum. ayrıca wattpad tarzı bir uygulama bileniniz varsa yazabilir mi, 1k dışında başka bir uygulama bilmiyorum, burdaki çoğunluğun da 1kya geçti sanırım, takipleşmek isterseniz nicknâmem "zebh" 
          hepinize iyi geceler diliyorum.

"bir gün, ilk karşılaştığımızda benim olduğum yaşta, bana dönmek isteyeceksin; yüzünde solmuş kaç sabahın birikintileriyle, yorgun olmaktan çok aşınmış; ve yanlış çıkarttığın bütün günahların özlemiyle..."

söylemediklerinizle söyleyemedikleriniz arasındaki ikilemde durup dinlemek isterim sizi. @boredometes

böyle sessiz usulca
          yürüyordum bir gece
          istanbul ayaklarımın altında çığlıklar atıyordu
          öylesine büyüktüm, sığmazdım
          ama ellerim
          her şeye rağmen
          üşürdü
          asya ve avrupa
          boğazda
          kansızlıktan ölürken
          şarkı söylerdim, büfedeki amca kurbağalı bir şapka takardı
          en yakışıklı oğlanlara göz kırpardım
          geceydi, babam kızardı
          annem gülerdi, durmadan... 
          durmadan gülerdi.
          annem böyle gülerken ona aşık olmuş babam,
          ondördündeymiş bu kızla evlenmeliyim dediğinde.
          ne ironi, böylesine aşık iki insandan
          böylesine ruhsuz, kansız doğmak.
          ellerim, buz kesiyor
          isteseler de kimselere vermem ısıtmaları için
          varsın kopsunlar
          kurbağa amcadan bir kuşburnu alırım
          elbet deniz beni de kucaklar,
          bir vapur kalkar, belki karaköye giderim
          belki de bir şairin karısı olurum 
          (bütün güzellere şiir yazan bir kocam olur, 
          defterinde mavi gözlü yârine yazdığı bir şiir bulurum, 
          hiç de üzülmem, varsın en güzel şiiri kime yazıyorsa onun olsun, 
          yalnız, yalan da olsa yazmışsa kehribar gözlerime bir iki şiir, onları isterim, onlar benim hakkımdır.)

Söylesene VERA!
          Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir?
          Öfkemiz taş doğursun VERA
          Taş doğursun, yüreklerimizi söksün yerinden
          Bak her tarafta ellerinde sapanlı Ebabiller
          Ebrehe’nin tanklarına kan kusturur
          Şimdi kızıl denizi boğan, şimdi Firavunu boğan kızıl denizi
          Ağlama duvarının önünde görürüm
          Ki Asa değil Musa’nın elindeki çağın sökülmüş kalbidir
          Bir şubat gecesi kaybettik esrarımızı VERA
          Kendimizi odalarımızda bulduk
          Postallı korkularımızla ​
          Söylesene SEVDİĞİM!
          Hangi rengini çaldılar gökyüzünden
          Bak zulüm Çin seddini aştı
          Ahh SEVDİĞİM
          İçimizdeki Musalardan ne haber vardır?
          İbrahimlerden Yusuflardan
          Yoksa Musa’yı kızıl denizde yalnız mı bıraktık?
          Kendi ellerimizle mi verdik İbrahim’i Nemrutlara?
          Şimdi hangi kuyudan gelmede Yusuf’un sesi
          Unutma VERA !
          Filistin de her doğan yeni çocuk ilkin annelerinin göğsüne
          Sonrada yerdeki taşlara uzanırlar ​
          Neredesin ?
          Ey İsmail in boğazındaki merhamet
          Üzerimizde ki bu acıyı kaldır
          Ya ebabilleri gönder ya bizi de oraya aldır
          Her taraftan bana yönelir seni arayan sesim
          VERA BENİM!
          
          
          -numan arıman

yeni şehrimde hayatımı düzene koyabildiğimde yazmaya devam edeceğim, biraz bekletiyor muyum bilemiyorum aklıma aniden gelen öyküleri not ediyorum 50 küsür taslağım var ama düzenleyip ortaya bir bütün koyamadım, kısa zamanda düzenlemek istiyorum. 

 #freepalestine 

sancılı ekim yağmurları

bir şeyleri çözümlemek için hiç de uygun olmayan bir saat, mutfak toplarken dinlenilmeyecek şarkılar listesi, giderek iç organlarımda yer edinen bir ur, parlak düzleme denk düşmüş düşler ve bağımsız göz hareketleri, şüphesiz bon secours'unu yudumlarken beni dikizliyor gizlice, eğer uzatsa ellerini sansasyonel bir haber olurdu bizimkisi, işte şurada kocaman eyfel kulesi ve meşhur çöplükler, lağım fareleri, karabatak avrupa, listemdeki alafranga şarkılar, mutfaktaki bitmeyen bulaşıklar, aklımdan çıkmayan sözcükler, saatler, aniden biten ilişkiler, paris, aşıklar şehri, o da çöpler içinde, mutfağım gibi, bizim gibi.