Το κρατάς καλά μέσα σου, δεν δίνεις την εντολή στον εαυτό σου να απελευθερώσει τα δάκρυα σου. Νιώθεις αυτό το γνώριμο κάψιμο στον λαιμό που σε προειδοποεί να βιαστείς, ότι δεν θα αντέξει για πολύ ακόμα. Όχι μπροστά του,όχι γαμώτο. Περιμένεις,περιμένεις μέχρι που είσαι μόνη. Έτοιμη πλέον να νιώσεις ασφάλεια.
Πόσο εύκολα σε ξεχνάνε οι άνθρωποι αν δεν σε έχουν ανάγκη;