Her gece uyutmayan bir acın olunca  sonu olmayan bir yolun varsa yada ilk terk edilmeyi öğrendiğin bir çocukluğun şarkılara sığdırdığın anıların o anılardaki lavanta kokulu acıların işte tamda o zaman asıl katilin umudun olduğunu anlıyorsun ve umut etmeyi bırakıyorsun...