Söyle ay yüzlüm, kaç yağmur geçti aradan?
Kaç rüzgâr savurdu anılarımızı?
"Özlemek güzeldir," demiştin bir vakit,
Neden özlemin, yağmursuz kalan bir toprak gibi,
Çatlaklar açıyor içimde, unutulmuş söz misali.
Umutla doluyorum, her yağmur yağdığında
Belki temizlenir diyordum,
Belki silinir izlerin sessizce...
Ama her damla, bir bıçak gibi işliyor ruhuma
Ve ben, her damlada biraz daha parçalanıyorum
Zaman mı sustu,
Yoksa biz mi kendi sessizliğimizde boğulduk?
Konuş ay yüzlüm,
Dökül damlalar gibi sessizce.
En azından, anlatamaz mısın
Tek bir damlanla hayat bulan toprağı?