yunkimmm

Ben sana değen yağmur tanelerine lanet ederken sen beni nasıl fırtınanın için attın?

yunkimmm

Neden ben hep iyi davranmak zorundayım. Herkes istediği gibi davranıyor ben ama ben azıcık tersimi gören beni hemen kötü ilan ediyor, Yediğim damgalar sonucu kendimi öyle biri olarak görmekten bıktım kimse benim tarafımdan bakıp sorgulamadı hiçbir şeyi hep bencil olan ben oldum insanlarla anlaşamıyorum hepsi aynı Sadece hayal dünyamda ki insanlar beni mutlu ediyor gerçekliği yitirdim hayallerle yaşıyorum her aynaya baktığımda kendimden sizin yüzünüzden iğreniyorum her seferinde herşeyde beni kötü gösterdiğiniz için şimdiye kadar kimle tanıştıysam hakaret duydum ben Dayak yemeyi bazı sözlere tercih ederim fiziksel yaralar geçer ancak ruhsal yaralar iyleşmez asla geçmez her an aklımda acı olarak kalır söylesene kimse mi beni anlayamayacak hep mi yanlız kalacağım,hep mi susmak zorundayım ben sadece 15 yaşındayım ben gençliğimi yaşayamıyorum kafamdaki sesler susmuyor sanırım yolun sonu ya aklımı kaybedeğim yada kendimi üzgünüm yoon.

yunkimmm

 İnsanlar çok bencil sevdiği kişi onu sevmeyince niye beni sevmedin diye günlerce ağlayıp sevdiği kişi ile aralarına giriyorlar sadece bencillik Bir insan bir insanı sevmek zorunda değil ki Ancak kalp seçebilir kimi seveceğini bu onun hayatı kimseyi seni sevmesi için zorlayamazsın ki bencillik bu. Sana karşı kırgın dahi değilim bana çok güzel şeyler yaşattın birgün gideceğini zaten biliyordum çünkü hiç bir şey sonsuza kadar sürmez hatta bu hayattaki en büyük dileklerimden biri sevdiğin kişinin seni asla üzmemesi umarım sende benim gibi susmazsın :) Ben hep suskundum aslında hayatta karşı bile sana karşıda sustum işte içimde pişmanlığı var sana gel diyemem, hiç gelmemiş birine geri gel diyebilir mi bir insan? Tek dileğim her an mutlu ol kimle olduğun fark etmez Sadece mutlu ol

yunkimmm

İyi değilim ama kötü de değilim. Havanın kapalı olup da yağamaması gibi. Sevinemiyorsun da üzülemiyorsun da. Böyle içinde bir şey eksik de anlayamıyorsun ama biliyorsun bunu. Arada kalmışlık, hiçlik, nedensizlik ve nereye gittiğini bilememezlik bir karmaşanın içindeymiş gibi. Bak cam orda ama nefes alamıyorsun nereye kadar gidecek bu kırgınlıklar böyle.. Küçük bir çocuk gibi bazen kendime,bazen hayata,bazen herkese kırgınım.