✩

günün birinde, senin bende kalan parçalarını göstereceğim sana. nasıl hissettirdiğini anlayacaksın. ne kadar hüzünlü bir kadın olduğunu kendi gözlerinle göreceksin ve aramızdaki o ince kırmızı çizginin hiçbir zaman silinmeyecek bir yara olduğunu kabulleneceksin artık.

susuzluk ve açlık vardı, meyveydin ama sen
          acı vardı, bir de yıkıntılar, mucizeydin ama sen

geç kalınmış vedalar silsilesi 

şu bayatlamış havayı solumak usandırıyor beni 
          ölen bir kuş uçmayı unutmamamı öğütledi bana

bu kıyıya ay doğduğunda 
          sende ise güneş arsızca parladığında 
          gökyüzümüz bile aynı değil diye mahvoluyorum

anlat onlara 
          bildiğin en sıcak yerdim ama 
          buza çevirdin beni

hepinize son kez el salladım.

dört büyük roman, üstüne iki şişe şiir içmişiz.

aşk şarkısı, şanışer 

bu sefer kaçmadım, değil mi?