yusuffergur

Tırnaklarını üzerime geçiren bir vahşi hayvan kadar acıtamaz yüreğimi yeniden sevmek ihtimali. Gecelerime en sert içki bence ihanet. Arka planda şarkımız çalarken gözümün önünden geçerken mutlu karelerimiz gecenin sabaha bakan saatlerinde... Gözlerimden dudaklarıma süzülen kan yüklü gözyaşlarımla çizdim intihar krokilerimi. Masadaki dibi kurumuş kahve bardaklarıma ve boş sigara kutularıma sebep olan ey Hüzün Tanrıçası: Bir tek sen yoksun anlaşılmaz yazılar yazdığım gecelerimde. Soğuk bir bıçak kadar pürüzsüz tenini hatırlayarak içimin titrerken, kutsal kitaplarda tarif edilmiş kehanetler zuhur ederken cehennemimin içinden bir film efektini andıran iniltilerim yayılıyor sessizliğe...

Deniz kokan saçları vardı, gözleri geceydi... Tenime battıkça esmerliği; düşten öteye kaçmak isterdi yüreğimdeki beyaz güvercin. Eli yakışırdı elime tıpkı şarabın kemana yakışması gibi. Gözlerinden her içtiğim yudumda çarpardı beni aroması, güzel sözler kusardım, kadın susardı! Bir gün dudağımı kopardı, damarlarımdan ayrıldı kadın, dilimi kesti acıya kesildi aroması ve ben öldüm güvercinde intihar etti.

Yasak bir meyve gibi ısır beni kadın! İblis gibi asilik et ruhuma. Tanrı gibi cennetinden kov yada annem gibi okşa yanaklarımı. İçtiğin ilk kadeh gibi sar, aldığın ilk kırmızı ruganların kadar! En sevdiğin şarkıların en sevdiğin sözleri kadar sev beni. Hoşuna giden bir kitap gibi oku, sayfalarımda elinin değmediği yer bırakma, gözlerinle çiz en sevdiğin yerlerin altını...