Boyalar ilk önce paletteki yerlerini alırlar. Ve tuvali onlar ile süslerken bir kısmı parmaklarıma bulaşır. Tuvalde kullandığım boyalar zihnim ve kalbim için kalıcıdır. Parmaklarıma bulaşan boylar ise,sadece bir süreliğine zihninde barınır. Lavaboda sıcak suyun altına bıraktığında,tıpkı lavabo deliğinden kayboluşları gibi,zihninden de kayboluverirler. Bu şekilde kaybolmak ve unutulmak bana çok hüzünlü ve acınası geliyor. Bu yüzden,onları bütün bir gün parmaklarımda taşıyorum. Önce zihnime kazınıyorlar,sonra kalbime. Gece olup da onları yıkama vakti geldiğinde,yine kayboluyorlar,ama bu kez unutulmadan.
Honey seizen'den alıntıdır
