anan Anlamadı çoğu insan beni...
Benden, zihnimden, dertlerimden...
Sıkıldı..
Beni anlayan tek kişi ben oldum çoğunlukla,ama ben bunu istemiyordum. Dertlerim, sıkıntılarım vardı.. Belkide paylaşmak istediğim bir anım, ama olmuyordu işte. Karar verdim: Kitap yazacağım. İçimdeki yazma arzusunu 
daha fazla hapsetmeyeceğim. İçimi dökebileceğim beyaz bir sayfam, beni anlayan insanlar olacak.
Belkide ışık olacağım birkaçına, belkide zihinlerinin kilidi olacağım, yazma arzusu uyandıracağım içlerinde... belki de okuma.