Zizi 🪐

دوستان جدی جدی رفتم بیگ بن و رو به روی ساختمون پارلمان یه عکس بزرگ از هری دیدم و واقعا Proud :)
          و اولین رستورانی که توی لندن رفتم موقع غذا خوردن Sign of the time پخش کرد و من گریم گرفت.
          اگه وقت و حوصله‌ی قبلا رو داشتم حتما یه کتاب راجع به خاطراتم در لندن مینوشتم اما بعید بدونم کسی اینجا باشه که بخونه و بهم انگیزه‌ی نوشتن بده :(
          اگه کسی از فندوم میشناسید که اینجا زندگی میکنه خوشحال میشم باهاش آشنا بشم. شاید دوستای خوبی شدیم‌.
          همین دیگه.
          بوس به روی ماه همگی 

سلام…
          تو همیشه خیلی با من و کتابهام مهربون بودی. 
          فقط میخواستم چک کنم هنوزم اینجایی یا نه، و توی این روزهای سخت بعد از لیام… فقط میخواستم بدونم حالت چطوره. HUG

دوستان من خیلی کصدستم.
          خاک تو سرم :)

هعب زنده ایی داداش؟

راستی میدونم قول داده بودم یه چیز جدید آپلود کنم و حتی نوشته بودم یه بخشیشو.
          اما یه قسمتایی از داستان، تو زندگی واقعی برام اتفاق افتاد و حالا دیگه برگشتن و ادامه دادن اون داستان برام خیلی خیلی سخته. مثل این میمونه که قلبمو از سینم بیارم بیرون و جفت‌پا بپرم روش :)))
          شاید اگه یه روز، زندگی واقعیم زیباتر شد، برگردم و بنویسمش و بذارمش اینجا حتی اگه هیچکس نباشه که بخونه!

از اونجایی که لیل تیمی تیم تف کرده رو قلبم عکس پروفایلم را عوض خواهم کرد.
          آره!

دوست داشتم برات یک چیزی بفرستم، دیدم احتمالا این پست از پیج موردعلاقه‌م انتخاب خوبیه!
          برای تو زهرای عزیز.
          
          https://www.instagram.com/p/CfRtWwHsAnF/?utm_source=ig_web_copy_link

ولی واقعا
          خوشا به حالی 
          که خود مجالی
          به می پرستی ندهد!

دلم میخواد یه کانال بزنم و همینطور توش چیزهای رندوم بذارم اما میدونم که به هفته نکشیده پشیمون میشم و میگم خب که چی و از اینکه فضای مجازی انقدر غمگینم میکنه گله‌مند میشم.
          احساس میکنم به یک فضای سومی نیاز دارم که توش حرف بزنم. به یک شیوه‌ی غیرمعمول و جدید.
          زندگی عجیبه و همینطور که سنم زیاد میشه تجربه‌های مغز بترکانم دارن گسترش پیدا میکنن. 
          قبل از اینکه مغزم منفجر بشه از این قضیه لذت میبرم که دارم امتحان میکنم و تجربه کسب میکنم اما بعدش افسرده میشم و احساس حماقت میکنم. 
          آه زندگی! گاهی وقت‌ها هیچ ازت خوشم نمیاد!

وای دوست دارم بشینم کلی چیز میز بنویسم راجع به دیشب ولی احساس میکنم تو کلمه‌ها نمیان!
          وسطش اینطوری میشم که فاک دیس شت میخوام جیغ بکشم فقط :))))