@zaldellee
kafamdaki düş birikintisinde, kaçamadığım gerçeklerin selinde kaybolmadan sığındığım tek köşemin - tavanı yamuk, içi basık, sığılası güç barakamın - olur da bir kaşık birikintisinde boğulursam nerenin sahiline vuracağım, kimin oltalarından kaçacağım? küreğimi kaybettiysem de kolumu kürek niyetine kullanmalıyım, kağıttan duygu kesemi suyla doldurup biçimsizleştirmeliyim.
gecenin hükmü alenen sürerken kırık saçlarıma yıldızlar taktığın, ardı sıra örgüler sardığın, yorgunluğun çöktüğünde omzuma yasladığın nasırlı ellerini öpmeye olan duraksız özlemimi bir ben bilirim.
bir avuç şehri taraflıca kucaklayan iri çeperli damlaların saltanatında boğulan, içsel güdümden yoksun bırakılan, gözlerindeki yaşların yanaklarından izini sildiği kızıllıkların yerini almış soluk benziyle somurtan sığ beyinlerin uyandıramadığı insanlığın soluksuzluğunda boğulmaktayım.
yaşıtlarımın hepsi işine koştururken ben şarkılarda kaybolurdum, kendinden hallice sevdiğim seni hatırlayabilmek için.
tekrardan hoş geldin öyleyse. açıkçası ilk yazılarımın oldukça zayıf olduğunu düşünüyorum (hoş, şu anda bir şeylerin değiştiğini, kalemimin, söylemek işten değil benim için.) ancak şimdi önceye kıyasla bir tık daha iyiye adımladığımı söyleyebilirim. umarım kaldığın sürece buradan keyif alırsın, esen kal. ♡ @killerofthestars7
yüreğimde kanatlanan kuşlar memleketini şaşırır gönlümü yatırdığın kumsallarında aya değen başımla.
Şimdiden mutlu seneler ❤️ Umarım 2024 senin için güzel geçer
dileklerin için epey müteşekkirim, hepimiz adına mutluluk verici olmasını umuyorum. dilerim ki bu sene; senenin kendisinden beklentileri olanların beklentilerini karşılar, gülmekten çekinenlerin yüzüne bir gülümseme çizer, umutlarını açmayı beklemekte olan çiçekleri doyurur gibi sular. yorgunluklardan arınmaya erişmek maksadıyla, huzurlu yıllar. ♡ @Katil_Civciv_Maria
sert duruşlu suratına bölük bölük dökülen kırışıklıklar, yakışmaya cüret edemeyeceğim gülüşlerinin dudağına ektiği tohumlardan topladığım bir hasat; izlemek durumunda, satırını kaydırmaktan kaçındığım anlatının gündüzünde gizlenen bir ay; özlemlerime yeni özlemler tutarak yüreğime asılası, renkli örüntüler güden bir kumaş.
tebessümlerini cılız avcumla tutmaya çabalamak, daracık cebime tıkıştırma haddinde bulunmak hadsizliği benim hatam.
zahirî çehreme dizilen parmaklıkların ardından avuçlarıma uzanan şelale dizini, dünyagördürenimde uzayan yeşillikler sergisindeki günahkâr kirpiklerimin uzantılarında yükselen çekinge; günlerimi doğurmuyor şu sıralar.
damarlarımda genişleyen sen sızımın hasret dökümünün devasını, sensizliğimde yaralarımı saklayan, bana can olan dizelerde aramıştım; başıboş nakaratların layıksız ezgilerinde gizlemiştim yüreğimi dağlayan sesini.
