Su sıralar kimseyle konusasim yok.
Kitap okuyorum,sarki dinliyorum veya dizi izliyorum. Birileriyle konuşsam bile bu konusma sadece 5 dakika sürüyor. Ama onunla konusurken tum gün bile bana yetmiyordu. O gece gitmesini istedigim icin kendimden nefret ediyorum. O geceden sonra asla mutlu olamadım. Anladım ki benim tek mutlulugum oymus ama ben onu ellerimle ittim. Keşke o gece git dememe rağmen yanımda kalsaydı. Zamanı geriye alabilseydim bunu ondan hic istemezdim. Ama is isten geçtikten sonra pisman olmanin ne faydası var değil mi?