zavraa

Instagram: zavrayim

zavraa

    Eski fotoğraflara baktım bugün. Özlemişim, eski günleri, eski hatıraları, eski dostlukları... Şimdi hepsi farklı bir yerde, başkalarıyla yeni dostluklarda, yeni mutluluklarda, yeni heyecanlarda... Çok garip değil mi? Kardeşim dediğin insan ile iki yabancı olmak. Şimdi nerede, ne yapıyor? Hiçbirinden haberdar olamamak... O güzel günlerdeki hatıralarını yaşatmak.
              O zamanlar daha mutluydum sanki. Ya da sadece öyle anımsıyorum, hayal meyal. Neden geldim ki buraya? Akmasaydı zaman,  kalsaydım orada, o eski mutlu günlerde, eski dostlarla, ufak bir çay ocağında, sobanın çıtırtısıyla, sıcacık çayımı yudumlarken yumsaydım gözümü ve gelmeseydim bu zamana, dursaydı dünya...Eskiyi özlüyorum eskiyi...
              

zavraa

Bazen sadece hiç tanınmamış olmak istersin. Bu dünyaya yeniden gelmek, her şeye baştan başlamak, insanlar ne der demeden kimsenin tanımadığı biri olarak istediğini yapmak istersin. Gözünü yumumup boş sokaklarda, yağmurun altında delicesine koşup ıslanmak, eğlenmek istersin. Kimsenin tanımadığı, kimsenin umursamadığı, biri olmak istersin. Ben olmak istersin. Sadece ben. Ben ve yalnızlığım... Hayatımın neşesi de benim hüznü de, kahkahası da benim kederi de... Ben ve benim hayatım... Ben ve benim duygularım... ben ve benim kahkaham, benim neşem, benim yalnızlığım... keşke böyle bir şansım olsaydı. İşte o zaman en özgür ben olurdum.    
          
           Zavra~