zbunt0wana

Właśnie wleciał 30 rozdział Czterech Pór Magii. Kiedy to się stało...

Dziś obchodzimy Dzień Feministek i Feministów. 
          
          Z tej okazji chciałabym Wam wszystkim życzyć żebyście czuły się bezpieczne i bezpieczni, szanowane i szanowani i żebyście nigdy nie czuli, że Wasza wartość, bądź jej brak zależy od przedrostka „pan” lub „pani”. 
          
          Wszyscy jesteśmy ważni. Wszyscy jesteśmy potrzebni. Nasze decyzje określają kim jesteśmy, a powinniśmy chcieć być przede wszystkim dobrymi ludźmi, niezależnie od płci. 
          
          Tego chcę życzyć wszystkim ludziom: bądźmy dla siebie dobrzy. 

Rozdział napisany (jeszcze szlifierka), ale nie mogę wejść w tryb pisania kolejnej pracy. Więc czytam poezję, bo co innego mi zostało. 

Ostatnio czuję się strasznie spięta i mam wewnętrzną presję żeby sobie odpuścić ale wtedy napinam się jeszcze bardziej, więc może już lepiej czasem sobie odpuścić, że się nie umie odpuścić?

Cześć!
          Z całego serca chciałabym Cię zaprosić do przeczytania mojej książki. Jeśli lubisz fantastykę i młodzieżówki to myślę, że "Rozkwitłam w świetle Księżyca" przypadnie Ci do gustu! Przenieś się na Księżyc, zanurz w świecie pięknych, fluorescencyjnych lasów, poznaj siedemnastoletnią Aurelię i jej przyjaciół, oraz ich wszystkie przygody. Nie zabraknie momentów grozy, smutku i niespodziewanych zwrotów akcji, oraz oczywiście wątku miłosnego ;)
          
          https://www.wattpad.com/story/369172875?utm_source=android&utm_medium=whatsapp&utm_content=story_info&wp_page=story_details_button&wp_uname=kwiatwisni22
          
          Mam nadzieję, że nie masz nic przeciwko reklamom (jeśli tak to najmocniej przepraszam) i życzę miłego dnia,
          kwiatwisni22

Ej, bo... Właśnie zauważyłam, że pod Czterema Porami Magii stuknęło tysiąc wyświetleń i równocześnie sto gwiazdek. Takie ładne liczby w jednym momencie. 
          
          Nie będzie żadnych wymyślnych słów. 
          
          Po prostu chciałam powiedzieć, że... Dziękuję. 
          
          ❤️. 

Udało się (wreszcie) dokończyć rozdział.
          
          Not-so-Fun Fact: mam do końca rozpisane całe opowiadanie, ale często tuż przed publikacją stwierdzam: coś jest źle. Czegoś brakuje. Coś jest nie tak, nie działa tak jak powinno. Takie myślenie prowadzi to tego, że cały rozdział piszę na nowo, chcąc wycisnąć z niego to, co najlepsze. 
          
          Czy się udaje? Trudno powiedzieć. Stan na dziś jest taki, że to najlepsza wersja tego, co umiałam wymyślić. Jutro może być najgorsza. 

Jest już nowy rozdział. Mam wrażenie, że ten konkretny proces twórczy składa się w dużej mierze z przerw w pisaniu i czytania tego, co już napisałam. Gdy po jakimś czasie wracam do swojego tekstu, dotyka mnie to jakoś inaczej niż wcześniej, głębiej. 

Wskoczył nowy rozdział. Przypominam sobie, że istnieje takie coś jak regularność...

Ustalanie priorytetów i takie tam. To ten moment dnia, kiedy nie wiesz, czy jeszcze pisać, czytać, iść spać, czy oglądać serial, więc od 30 min skrolujesz insta...