Hayat denen bu oyunda yanaklarımı yıkayan iki damlaya mahkûm edildim hep . Gülüşümdeki kırgınlıkları görmediniz, acıyı sadece haykırmak sandınız oysa ben şu küçücük yüreğime ne acılar sığdırmıştım. Haykırmadan , sessizce .
*Henüz yolun başındayım ve bu beni korkutmuyor ;)
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by zehra_2208
Bendeki Sen
Mümkünlerin bittiği, imkansızlıkların ebedi olarak devam ettiği şu hayatımda bana mutlu olmaktan bahsetmeyin...