Ben umudumu hiç bir zaman tamamen kaybetmedim .
En umutsuz anımda bile göz yaşlarımi silip
Rabbim'e sığındım.
İmtihan dedim, diren dedim, sabret dedim...
Bir gün geçecek tüm bu zorluklar dedim.
Hem her zorluktan sonra bir kolaylık yok muydu?
En karanlık gecenin bile sabahı yok muydu?
Dünya hayatı bile geçici iken benim dertlerim baki kalabilir miydi?
Her şeye gücü yeten Rabbim benim halimden haberdar iken benim umutsuzluğa kapılma gibi bir hakkım var mıydı?
Yoktu elbette...
Bu yüzden imtihanda olduğumun farkına varıp
direnmeye, sabretmeye dua etmeye devam edeceğim...
