Ah ölümü gölgesinde taşıyan bizler! Sisli bir dağ başında kaslı bedenlerimizi sürüyoruz toprağa, ve toprak, ve belki bir toprak daha ölümü anımsayıp sarılıyor, kuru ve daha yumuşak yanlarımıza. 

Yıkık bir hayat içerisine sığınmış, hatıramdaki ''yeşil kazaklı, siyah ketenli yaşlı bir adam'' ellerinde sigarasıyla kışa hazırlanmakta. 
Perdeler, ağlıyor.
Taşlar, ağlıyor.
Tahtalar, ağlıyor.
Yeşil kazaklar, ağlıyor.
Siyah ketenler, ağlıyor.
Ve yıkık bir hayat içerisine sığınmış yorgun bir adam, ellerinde sigarasıyla kışa hazırlanıyor.

Yazar: Abdullah Demir, Toprakta Etten Bir Kargı

Cahit Zarifoğlu'ndan sonra Abdullah Demir başlamıştı şiire,  Abdullah Demir'den sonra da ben başlayacağım...