zeynelkaplan

Seni bir gün değil her gün seviyorum.
          Ve seni ilk günki gibi değil her geçen gün ilk günkinden daha fazla seviyorum.
          Ekeceğim benim. 

Bir gülüşün var, balık olsam yine de unutmam. 

Kirpiklerine ayrı sevdalandığım, gülüşünü avcuma alıp öpesim var.

Her "Ne yapalım" dediğinde farketmez dersem, kendi fikri olmayan mal olduğum için değil, "Seninle olduğum sürece ne fark eder ki" diye düşündüğümden.
          Bil yani...

"Sen benim ailemsin."

Güzel olan her şey sanki sende toplanmış.
          

Ben seni en çok bu saatlerde özlüyorum.
          Bunu hangi saatte okursan oku. 

Çok yorgun hissediyorum kendimi. Biraz kırgın, biraz dargın ve fazlasıyla pişman...
          Seni üzdüğüm için... 
          Seni... 
          ... çok 
          sevdiğimi... 
          ...unutma
          

Tüm dünya sensin ve sen bana aitsin. 

Seni anlatmaktan korkuyorum.
          Sen var olan kelimelerin karşılığı olamazsın.
          Sen...
          Anlatması kolay ama anlaşılması güç olan bir kitap gibisin.
          Seni kelimelere dökemem.
          Yanlış cümle kurup sana hata yapmaktan korkarım.
          Gülüşünde saklanan...