Eskisi gibi sana kırılmış oyuncağımla gelmiyorum anne, artık paramparça olmuş kalbim ve ruhumla geliyorum. Eskisi gibi sana gülümsemem mutluluk barındırmıyor. Artık her gülümseyişim hüzün, her gülümseyişim buruk. Bir  ruha sarılabilir mi insan? Ruhuma sarılabilir misin anne? Her geçen gün yok olan ruhumu kurtarabilir misin? Eskiden uçurtmam elimden kayıp gitmesin diye benimle beraber ipi tutardın. O ipi tuttuğun gibi ruhumu da tutar mısın anne? Karanlıkta kayboldum. Yolumu kaybetmeyeyim diye yola dizdiğim taşlarımı çaldılar anne. Beraber arar mıyız o taşları anne? Yeniden sana gülümseyişim mutluluk dolu olur mu? Paramparça olmuş kalbimi iyileştirebilir misin annem?