Aslında herşey müzikle başlıyor benim için müzik hayatımın bir parçası haline geldi onsuz zamanım geçmiyor her saniye müzik dinliyorum buda bana nasıl bir ilham veriyorsa hiç yapmadığım birşey yapıyorum günlük tutuyorum. Aslında içimdekileri birine anlatmam lazım o kadar çok şey yaşmadım ki nasıl birisi olduğumu unutuyorum ben bu muyum ? diyorum. Sonra yazmaya karar verdim herşeyi yazıyorum iyi veya kötü aslında beni dinleyen insanlar var etrafımda ama ben artık konuşmaktan sıkıldım içime kapandım ve sadece yazdım bunun içinde erkek arkadaşımda var aslında herşeyim sebebi o ondan nefret ediyorum ama nereye baksam onu görüyorum heryerde onun ismi var onu hatırlatan şeyler var ben ilk defa aşık olmuştum ama artık kimseye aşık olmıyıcağım. Çünkü ben aşık olmayı güzel birşey sanardım ama öyle değilmiş ben çok acı çekiyorum ve artık bu durumdan sıkıldım onu unutucam... :)