zorbaymisimaq

Vpnle girdim helelelelellelelelelelellele

zorbaymisimaq

Sevgili günlüğüm, canım iç dökme mekanım... Ben geldim yine. Bugun okulda ağladım ve kimsenin fark etmemesi için 40 takla attım. Neyse ki fark eden olmadı. Kimsenin sknde olmadığımdandır belki. Ve okulda bile ağlamama sebep olduğu için B'den nefret ediyorum. Ama ondan çok hoşlanıyorum. İkinci defa birinin yanında kendim olabilmiştim ve ikinci defa aynı sözleri işittim. "Sus bi." "Çocuk musun?" ... Kendim gibi davranmadığımda kaba oldugumu söylüyorlar. Çevremi değiştirmem gerek...

zorbaymisimaq

Fake hesaptan takipleştiğim birinin babası ölmüş. Çocuk daha yeni 18 yaşına girmişti. Konuşmak isterse dinleyeceğimi söyledim çünkü içinde tutması depresif olmasına sebep olabilir. Tek dediği şey 'aşamıyorum' yanında olmayı o an o kadar istedim ki... İnatçı birisi, hemen konuşmaz. Ağladığını inkâr eder, biliyorum. Ona sarılmak istedim. Ona sarılmayı çok istedim. Aynı şehirde olmayı, o an ona sarılmayı, saçlarını okşamayı ve biraz olsun iyi hissetmesini o kadar istedim ki... Yanında olmayı, destek olduğumu hissetmesini istedim. Şuan göğsüme bir öküz oturmuş gibi hissediyorum. Sadece mesaj atabiliyorum. Ey insanoğlu, yine çok acınasısın.

zorbaymisimaq

Çok uykum var ama hiç uykum yok. Düşünürsem anlayacak gibiyim ama anlayamıyorum. Ölüme çok yakın bir o kadar da uzak hissediyorum. Gözlerimi kapattığımda tekrar açmama ihtimalim huzur verdiği kadar rahatsızlık veriyor. Önümde bir boşluk var ve ben boşluğun içinde kayboluyorum. Hareket etmek istemiyorum saatlerce hareketsiz kalmak, yatmak istiyorum. Yattığımda daha çok sıkılıyorum. İnsanları teselli etmek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum. Ölümün kaçış yolu olamayacağından bahsediyorum ama !ntih@r etmek icin gün sayıyorum...

zorbaymisimaq

Deli gibi yağmur yağıyor. Ben dışarıdayken neredeydi bu yağmur? Islanmak istediğim, ağlamak istediğim zamanlar resmen benden kaçıyor. Tanrı'nın ağlamamam için yaptığı bir oyun mu? Ne olur sanki yağmurun altında ağlayarak dolaşsam? Kimse fark etmez, saatlerce ağlayarak gezen bir hayalet olurum. Ya da gözyaşlarım hayalet olur, insanlar beni görecekler lakin gözyaşlarımdan bihaber olacaklar. Güzel kızları gördüğümde gözyaşlarımı tutmama, düşüncelerimi engellememe ne engel olabilir ki yağmur yağarken? "Belki benim güzel olduğumu düşünenler de vardır? Belki benim güzel olduğunu düşündüğüm kişiler kendilerini çirkin buluyorlardır?" Saatlerce makyaj ve cilt bakımı yapıp makyajsız kızlar kadar güzel olamamak acıtmaz mı insanın canını? Hoşlandığı çocuğa bakan onca doğal güzel kız varken makyajla güzel olmaya çalışmak fakat onlar kadar güzel olamamak yok etmez mi üç-beş kırıntısı kalmış olan özgüveni? Birisi bana baktığında çirkin olduğumu düşündüğünü hissediyorum. İnsanların bakışlarından duygularını anlamak çok acıtıyor canımı. Otobüste çoğu kişi iğrenerek bakıyor yüzümdeki onca makyaj yüzünden. Ben mi istedim bunu? Güzellik algılarınıza uymayan her kıza çirkin damgasını yapıştırdınız. Kim istedi ki çirkin olmayı? Hiçbir şey değişmiyor, çirkin olduğumu yüzüme söylemeniz sadece kendime olan nefretimi artırıyor, belki sessizce intihara sürüklüyor. İstemiyor muyum manken gibi olmak? Uzun boyum olsun, kaydırak gibi burnum, renkli gözlerim ve dolgun dudaklarım olsun, incecik belim olsun, çenem v şeklinde olsun... İstemez miyim sanıyorsunuz? Olmayınca olmuyor. Bazen bazı şeyleri olduğu gibi kabullenmek gerekir. İlerleyen zamanlarda intihar mektubumu da okumanız dileğiyle...