ㅤ

Sokağımsan 
          Ben anahtarı çevirdiğim zaman 
          Kapanan evin kapısı değil, 
          Senin kapın olsun açılan.
          
          Adresimsen,
          Mektuplarım doğru dürüst gelsin;
          İki kişi telefonla konuşurken 
          Olmayalım hemen üç kişi.
          
          Kentimsen,
          Başka kentler de girsin araya;
          Daha bir sevinçle katılayım. 
          
          Şenliğimsen. 
          Her şeyi yaz, tarihimsen,
          Ama her bir şeyi;
          Dilimsen,
          Sen de koru biraz dilliğini. 
          
          Düşüncemsen,
          Kız kardeşim pencereyi açsın;
          Sorguçlu bir ışık aracılığıyla 
          Günyenisi dolsun içeri.
          
          Uzat saçlarını Frigya,
          Yarimsen,
          
          Yurdumsan,
          Söz ver Anadolu.

Sensiz de denizi seyredebiliyorum.
          Hem dalgaların dili seninkinden açık.
          Ne kadar hatırlatsan kendini boş.
          Sensiz de seni sevebiliyorum. 
          
          Hep boş konuşurduk hatırlar mısın, bula bula,
          Karşılaştığımız zamanlarda.
          Sen, sevgiden şımaran çocuk,
          Ben şaşıran budala.

Her şarkının götürdüğü yer başka,
          Hepsi başka başka sinmiş içime.
          Biri, Büyükdereye götürüyor, 
          Biri on altı yaşımın Kadıköyüne. 
          
          Kimse sevgimi bilmez şarkısı 
          Eskiden ağlatırdı beni;
          Şimdiyse düşündürüyor.

Hesabınız çok hoş, baktıkça kendimden birşeyler buluyor gibiyim.

Biliyorum, unutamayacaksın
          Ağır ağır geçecek mevsimler,
          Bir bir ağaracak saçının telleri
          Solacak albümde eski resimler
          Beni hatırladıkça için ürperecek
          Boşanan gözyaşlarını tutamayacaksın.

Yazmadım seni daha,
          sevmeye ayırdım tüm zamanları,
          yazmaya bu yüzden vaktim olmadı.
          ben düşünmeye başlayınca seni
          -ki bu bir önceki düşünmenin sonundan çok
          öncedir-
          inan ki dağlar, taşlar,
          inan ki bulutlar, yağmur ve kar
          toprakla su ve gökyüzü,
          güneş ay ve yıldızlar
          onlar da benimle birlikte
          ve onlar da benim kadar seni düşünürler.
          hep dalgınım bu günlerde
          bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum.
          aklım başıma gelmiyor,
          başıma çarpmadan dallar
          yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum.
          nisan'a kaç var diyorum saati sorarken.
          hiç böyle olmamıştım.
          bilenlere sordum;
          'aşk bu' dediler.

Yıllardır kendini bulutlarda saklayan illegal bir 
          yağmurum.

Parmakların mürekkep lekesi,
          saçların eğildiğin sularda nilüfer.

18'02

Dağıtır saçlarını ve yalvarıp uzaktan
          Mavi bir iklim gibi çağırır beni sesin,
          Tertemiz göklerinde dal dal erguvan açan
          Rüyalarıma ışık ve özlem serpmektesin.