Home

84 4 3
                                    

Άνοιξα τον υπολογιστή και έψαξα εισητηρια. Αύριο φεύγω!

...

Τσεκάρω μια τελευταία φορά τη βαλίτσα μου. Όσο την έφτιαχνα έκανα δεύτερες σκέψεις... Δεν ξέρω αν κάνω καλά που φεύγω. Ίσως έπρεπε να μείνω να το αντιμετωπίσω. Ίσως να ζητήσω εξηγήσεις. Αλλά τι να πω;
Νιώθω κενή... Ή μάλλον όχι νιώθω πληγωμένη. Νιώθω ένα πιάσιμο στο στομάχι, ένα κόμπο στο λαιμό που δεν λέει να φύγει από χθες. Δεν έπρεπε να εμπιστευτώ. Νόμιζα πως μπορούσα να το ελέγξω αλλά έκανα λάθος. Κάθε φορά την πατάω και κάθε φορά πονάει περισσότερο.

Αφήνω πίσω τις σκέψεις. Πρέπει να ενημερώσω την Elena.

"I'm going home for a few days. We'll talk soon."
Κλείνω τη βαλίτσα και καλώ ταξί.

Elena:
" Wait. When? Are you ok?"
"I need some time. My flight is in a couple of hours."
" You know better. I'm here for you. ALWAYS!"
"I know! xx"

...

Σε όλη τη διαδρομή δεν έβγαλα λέξη, άκουγα μουσική και σκεφτόμουν. Έφτασα πιο νωρίς στο αεροδρόμιο. Πότε δεν μπορώ να υπολογίσω την ώρα... Πήρα ένα καφέ και συνέχισα να ακούω μουσική μέχρι να ανοίξει το check in.

Λίγη ώρα μετά ανακοινώθηκε η πύλη και σηκώθηκα να πάω προς τα εκεί...
Φτάνω στον έλεγχο και ενώ περιμένω στην ουρά ακούω κάποιον να φωνάζει το όνομα μου.

"ΔΗΜΗΤΡΑ!!"

Για λίγο στέκομαι και γυρίζω αργά προς τα πίσω.

"Έντουαρτ;"

Αφήνω τη σειρά και τον πλησιάζω.
"Τι κάνεις εδώ; Πως ήξερες;..."
"Δεν απαντούσες και έστειλα στην Elena."
Η αλήθεια είναι ότι από χθες είχα μηνύματα και κλήσεις και από τον Έντουαρντ και από τον Αντρέα. Αλλά δεν ήθελα να ακούσω τίποτα άλλο. Σε άλλα ζητούσε να μιλήσουμε, να μου εξηγήσει, σε άλλα θυμωνε με τον Αντρέα, σε άλλα ζητούσε συγνώμη.

" Μη φύγεις. " μου λέει σχεδόν ψιθυριστά και με κοιτάζει στα μάτια με ένα τρόπο που με έκανε να λιώνω ακόμα και τώρα.
" Έντουαρντ.. Δε φταις σε κάτι. Δεν υπάρχει κάτι μεταξύ μας έτσι κι αλλιώς μπορείς να κάνεις ότι θες. Απλά για λίγο ξεχάστηκα και παρεξήγησα κάποια πράγματα.."
" Αυτό είναι το θέμα. Δεν παρεξήγησες τίποτα.."
" Δεν έχει νόημα Έντουαρντ. Καλύτερα ότι και να είναι αυτό που συνέβη μεταξύ μας να λήξει εδώ. " τον διακόπτω.
Με κοιτάει χωρίς να μιλάει. Νιώθω ότι τον πληγωσαν τα λόγια μου. Ότι δεν περίμενε να το πω αυτό.
" Είσαι σίγουρη ότι αυτό θες; " μου λέει.
" Ναι.. Ήταν ωραία αλλά τελείωσε! " λέω προσπαθώντας να κρατήσω μέσα μου ότι νιώθω αυτή τη στιγμή.
Δεν απαντάει.. Σφίγγει τα χείλη του γνέφει καταφατικά και φεύγει..

Δεν το πιστεύω ότι το έκανα αυτό. Ήμουν πολύ σκληρή μαζί του. Ίσως και να έπρεπε όμως δεν ξέρω. Προσπαθώ να βρω μια ισορροπία με όλα αυτά που έμαθα.

Ότι ο Έντουαρντ ήταν γκομενιαρης το είχα φανταστεί. Αλλά ότι θα έμπαινε ανάμεσα σε ένα ζευγάρι απλά για την επιβεβαίωση και μάλιστα όταν πρόκειται για φίλο του.. Πάει πολύ. Φέρθηκε πολύ άσχημα στον Αντρέα. Σε κανέναν δεν αξίζει αυτό..
Όσο και αν με πονάει,ξερω ότι δεν είναι για μένα. Το να μην είμαστε ζευγάρι δεν με πείραζε. Αλλά δεν μπορώ ούτε θέλω να έχω στη ζωή μου έναν τέτοιο άνθρωπο με κανέναν τρόπο.

...

Λίγες ώρες μετά φτάνω επιτέλους σπίτι. Η αίσθηση είναι φοβερή. Μπορεί να έλειψα μόνο ένα μήνα αλλά και πάλι. Οι δικοί μου χάρηκαν πολύ που με είδαν δεν περίμεναν τέτοια έκπληξη. Ξέρουν ότι με τη δουλειά και το πανεπιστήμιο δεν είχα χρόνο να έρθω. Όμως ακόμα και για 5 μέρες άξιζε τον κόπο...

Αυτές οι μέρες θα με βοηθούν να ηρεμήσω και όταν γυρίσω να ξεκινήσω από την αρχή. Άλλωστε αλλάζει η χρονιά και μαζί της θα πάρει όλα τα παλιά. Πάμε για κάτι καινούργιο...

...

Το επόμενο πρωί δεν άργησε να έρθει. Όπως και τα επόμενα. Πριν το καταλαβω ήταν παραμονή πρωτοχρονιάς. Προσπάθησα να δω όλους μου τους φίλους κσι την οικογένεια μου πριν ξαναφύγω. Οι μέρες μου ήταν γεμάτες. Αυτό με βοηθούσε να μην σκέφτομαι.

Είχα μιλήσει μόνο με την Elena αυτές τις μέρες. Προσπαθούσε να με βοηθήσει γιατί ήξερε ότι κατά βάθος τον ήθελα πολύ. Το ήξερε από την πρώτη νύχτα στο μπαρ λέει. Και πίστευε ότι και αυτός με ήθελε. Γιατί εκείνο το βράδυ μας είχε δει πως κοιταζομασταν... Αλλά της ζήτησα να μην μιλάμε πια για αυτό. Ήθελα να τα ξεχάσω όλα.

...

Να μαστε λοιπόν στο τραπέζι της πρωτοχρονιάς. Μετά από καιρό νιώθω για λίγο ξενιαστη. Δεν σκέφτομαι τίποτα άλλο. Είμαι εδώ με την οικογένεια μου και είμαι ευτυχισμένη. Και αυτό είναι αρκετό. Δεν χρειάζομαι τίποτα άλλο.

Ας τα αφήσουμε όλα λοιπόν να τα πάρει ο χρόνος μαζί του.

3... 2... 1....
ΚΑΛΉ ΧΡΟΝΙΆ!!!

......................................................................

Γειά σας!! Νιώθω ότι έπεσα λίγο στα τελευταία κεφάλαια αλλά υπόσχομαι να επανορθώσω.

Πειτε μου την άποψή σας θα χαρώ πολύ να μάθω πως σας φαίνεται και να γίνω καλύτερη.

Τι πιστεύεται ότι θα φέρει η νέα χρονιά στη Δήμητρα; Τι θα γίνει όταν γυρίσει στο Παρίσι;

Ευχαριστώ που είστε εδώ 💕

Do You Dare? - Edward StergiouWhere stories live. Discover now