Chapter 18

24 2 0
                                    

Ν: "Δε χρειάζεται! Μια παρέα είμαστε τώρα, μη χαλάσει" είπε η εκνευριστικη ξανθούλα που ζηλεύει παραπάνω απ'οτι θα πρεπε

L: "Δεν βλέπω πουθενά παρέα" είπε σηκώνοντας της το φρυδι του

Ε: "Να που τελικά μπορούμε και να συμφωνήσουμε σε κάτι" είπα σταυρώνοντας τα χέρια μου

Δε λέω, καλό νιμου η Νία, αλλά πολύ σπαστικια

(Η πατσαβ- Εννοώ, η Νία:)

Ν: "Καλά, αν ενοχλώ τόσο, ας φύγω

¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.

Ν: "Καλά, αν ενοχλώ τόσο, ας φύγω... Πέτρο, έρχεσαι?" Είπε δήθεν θιγμένη, και καλά εγώ δε κατάλαβα ότι κάτι τρέχει με τον Luis και αυτή

Π: "Δε χρειάζεται να φύγουμε Νία, απλά άσε τα παιδιά να πάνε όπου θέλουν" είπε δήθεν άνετος ο παπάρας

Ε: "Έτσι και αλλιώς γαμήθηκε η κατάσταση" είπα ξενερωμενη

L: "Τη ζηλεύω αυτή την κατάσταση" είπε στο αυτί μου χαμογελοντας και γω γέλασα

Π: "Αυτά τα μυστικά έφαγαν το κράτος" είπε ο Πέτρος σαρκαστικά έτοιμος να πιαστεί στα χέρια με τον Luis, ο οποίος μπορώ να πω πως είχε κερδίσει την πλήρη προσοχή μου

Ε: "Εμείς το φάγαμε το κράτος Πέτρο μου, μαζί με τους πολιτικούς" είπα και ένιωσα σαν μεγαλοδικηγόρος, αλλά μεταξύ μας τώρα, αυτός είναι ο στόχος

L: "Α! Εσύ έχεις μάθημα αύριο!" Είπε ο Luis με έκπληξη

Όπα κάτσε... Θα μπορώ να πηγαίνω και σχολείο?

Ε: "Το ξέρω" είπα και τον κοίταξα περίεργα, δεν παίζει να με αφήσει να πάω στη σχολή...

L: "Δεν νομίζεις πως ήρθε η ώρα να γυρίσουμε πίσω?" Είπε συνεχίζοντας το θέατρο του παραλόγου

Ε: "Εμμ, ξέρω γω? Πάμε" είπα και αφού τους χααιρετήσαμε όλους πήγαμε επιτέλους στο αμάξι

....

L: "Άντε, θα τα πούμε το πρωί" είπε ο Luis και με άφησε με τον Chris σε άλλο αμάξι από αυτό που ήρθαμε

The KingDonde viven las historias. Descúbrelo ahora