6

58 4 0
                                    

Camerons POV
We zaten al bijna 6 uur lang te wachten in de wachtkamer. Niks meer gehoord van een zuster of anderen. Aaron zat met Nash te praten. Aan hun gezichten te zien waarschijnlijk over Mahogany. Darling lag te slapen op Chase' schoot en Brandon was al tien minuten lang een oude vrouw aan het helpen op te staan uit haar stoel. De rest keek emotieloos voor zich uit of sliep.

Er werd op mijn schouder getikt door een bezweette en gehaaste vrouw. "Cameron Dallas en de rest van de mensen die horen bij Mahogany? Mahogany wil jullie allemaal zien, en heel snel."

Ze keek een beetje verward. "M-maar we zijn toch geen familie?" "Dat maakt nu even niet uit, ga maar gewoon!" Zei ze rood wordend van waarschijnlijk irritatie.
Iedereen sprong op liep naar de lift. We waren onhandig bezig...

Met z'n alle probeerden we tegenlijk in de lift te komen wat natuurlijk niet lukte. Nash en Aaron vielen op de grond, Chase liet Darling vallen, Nash ving Darling op, Brandon viel bovenop Aaron en Dillon knalde met zijn hoofd tegen de dichtgaande liftdeuren. Een paar kreunen hoorde ik om me heen.

Een kleine glimlach ontsnapte van mijn pokerface. Ik hielp iedereen weer overeind en drukte op het knopje van de derde verdieping.

De liftdeuren gingen open en alles verliep weer zoals een paar seconden geleden. Zowat iedereen viel. Een paar artsen keken ons verbaasd aan. We liepen/struikelde verder en uiteindelijk kwamen we aan bij Mahogany's kamer.

Mahogany's POV
De 10 liefste jongens die ik ken, en een hond, kwamen binnen. Cam versnelde zijn pas een beetje toen hij me zag en hurkte aan mijn bed. "Hey" zei ik, en hij gaf me blozend een kus op mijn voorhoofd.

Al snel kwam ook de rest bij mijn bed staan. Nash liet een traan over zijn wang rollen. "Awh Nash... Het gaat goed hoor" zei ik geruststellend. Hij kwam naar me toe en gaf me een onhandige knuffel aangezien ik nog steeds in een bed lag. "Mooizo" zei hij zacht nog steeds een beetje snotterend.

Ik keek naar iedereen, en moest lachen toen ik Darling in Chase' armen zag liggen. Chase zette Darling neer op het bed. Al snel kwam het lieve hondje naar me toe en likte aan mijn kin. Ik hoorde een paar grinniken van de groep komen.

Weer kwam er een zuster binnenlopen. Ze wrong zich door de groep en stond uiteindelijk aan het uiteinde van het bed. "Mahogany, we moeten meer over je familie weten." Ze klonk heel opdringend.

Ik keek naar mijn Cam, die zich waarschijnlijk ook afvroeg wie mijn familie was. "Ehm" was het enige dat ik kon uitbrengen. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stromen en keek gauw naar beneden. Cam kneep in mijn hand waardoor ik weer naar hem keek. "Zullen wij even weg gaan?" Ik knikte toestemmend.

De jongens verlieten de kamer en de zuster pakte een stoel naast mijn bed. "Vertel" zei ze. "Nou, mijn vader is-" begon ik maar ik werd onderbroken.

Breaking downWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu