Yeah , I'm different.

3-Sınır

-Günümüz-

Bir insan yaptığı şeyden ertesi gün ölesiye pişman olabilir miydi? Kesinlikle cevabını öğrenmişti...EVET. Ona insanlara açıklayabileceğini söylemişti. Ama bir gün, hatta daha da kısa, süre içerisinde tüm okula bunu açıklamış olması katlanılabilir bir durum değildi. Artık sınırlarını gerçekten zorluyordu. Ama buna herhangi bir tepki veya cevap veremezdi. Bu ilişkinin devamını kendisi yalvarmıştı. Tamam, yalvarmak kavramını tam karşılamıyordu. Ama bu kadar uzun bir konuşma bile onu zorlarken onu ikna etmek için sarfettiği sözler gerçekten fazlaydı.

Tarih öğretmeni Bay Stoney bu kafasındaki düşüncelere hiç de yardımcı olmuyordu. Ama şimdilik bu adama katlanmalıydı. Hele şu iki sene geçsin... diye geçirdi içinden. Gerçekten, şu iki sene geçip iyi bir yere gittiğinde, tam olarak bazal metabolizmaya geçecekti. Cidden, o derece rahatlayacaktı. Ve tek isteği buydu.

Dersi dinlemediği halde bazen öğretmenlerin kullandığı kelimeler dikkatini çeker. Ve bu olay, garip gelse de, hoşuna gidiyordu. Sürekli konuşan bir adamın, veya kadının, sadece bir kelimesinin dikkat çekmesi gerçekten komikti.

Zil çalmıyordu... Her saate baktığında aradan 12 dakika geçtiğini düşündüğü halde sadece 2 dakika geçmiş olduğunu görmek içini kasıyordu. Blok ders denen şu çirkefçe olay sinirini bozuyordu. 90 dakika ders nedir? diye düşündü. Ve tekrar ofladı. İstemeden...

Anında tüm kafalar ona döndü. Adam ise doğrudan Bay Stoney'e bakıyordu. Bay Stoney hiçbir şey söylemedi. Sadece onaylamayan ebeveynlerin meşhur kafa sallamasını yapıp derse devam etti. Adam takmadı. Hatta biraz kabalaşırsak s**lemedi. Ve kızlar ona tekrar bakakaldı...

Sonunda zil çaldı. Dersten sıkıldığı kadar kızların bakışlarından da sıkılmıştı. Ve en üzüldüğü şey de sadece "O" bakmıyordu.