Yeah , I'm different.

2-Dönüt

-Günümüz-

"Bunu bana yapma, lütfen." Dedi arkasından. Sesi sona doğru fısıltıya dönüştü.

"Doğru olanı yapıyorum. Daha fazla uzatmanın anlamı yok." Hızlıca soluyordu ve rengi kırmızıya dönmüştü. Ama bu utanmaktan değildi. Sinirdendi. Ve şu an ona ölesiye kızgın olmasına rağmen bir şey diyemiyordu. Sesine bile öfkesi yansımıyordu. Çünkü bunu istese de yapamazdı. Elinden gelse çoktan onu unutmuş ve acısını çıkarmaya başlamıştı. Ama ona karşı hislerini kontrol edemiyordu. Evet, dışarıdan tescilli bir sürtük gibi gözüküyor olabilirdi. Ama tek becerebildiği ve yapabildiği için sevindiğı davranış kontrolü buydu. Eğer böyle olmasaydı Adam, onun kendisine aşık olduğunu anlardı. Ki bunu asla istemiyordu. Onu, kendisini becertmek isteyen bir kız gibi görmesi şu an çok daha iyiydi. Daha hazır değildi.

Adam...bilmiyordu. Ne yapacak? Ne düşünmeli? Kimi seviyor? Gerçekten bir insan mı? Uzaylılar ne zaman Dünya'ya inecek? Bu soruların hepsi yanıtsız bir şekilde kafasında dönerken şu anda yapması gereken şeyi yaptı ve...

"Kabul ediyorum. " dedi. Kız şaşırdı.

"Neyden bahsediyorsun? " gerçekten anlamayarak sordu.

"İstediğin gibi herkese açıklama yapmana izin veriyorum. İstersen bizi sevgili olarak göster, istersen başka bir şey. Yeter ki biraz daha rahat ol ve üstüme gelme. Tamam mı? "

Kız kendini cimcikledi. Ve canı acıyınca tekrardan şok oldu. Bunları o söylüyor olamazdı. Her seferinde ondan ilişkilerini saklamasını isteyen Adam , şimdi ona istediğini yap diyordu. Ona kızgın olması gerektiği halde mutluluktan sırıtmasına içinden bir küfür ederek zorlukla

"Gerçekten mi?" diye sordu.

"Tekrar sorarsan vazgeçeceğim."

"Tamam tamam. Sustum. Yarın görüşürüz. " dedi ve yanağına bir öpücük kondurdu.

Adam yanağını silmemek için zor duruyordu. Kısaca bir el salladı ve kızın yavaş adımlarını izledi.

Kız yaklaşık olarak 50 metre uzaklaşınca Adam gidebileceğini düşündü. Ağır adımlarla evin yolunu tuttu. Ne olacaktı bu iş? Daha ne kadar saklayacaktı bunu? En önemlisi "O" ne düşünecekti?